Berduş, Mürit, Öğrenci- SERDAR ÖZDEMİR

By: edebi on 10:28:00

Share it Please

Tweet

Berduş...

Bir kenar mahalle çocuğu...

Yaşı ergenlikten yeni çıkmış, yüzü yaşlı...

Gözleri kan,

Elleri nasır,

Dişleri tütün sarısı,

Ağzında en berduş şarap kokusu...

Şehrin kenarında olsa da

Yaşamın tam ortasına konumlamış kendini.

Yaşamın içinde bir gedik,

Yaşamın kıyısından ortasına, sicili kabarık...


Mürit...

Bir kenar mahalle çocuğu...

Yaşı ergen, yüzü köse...

Başında takke,

Elleri hamur gibi yumuşak...

Biat etmiş,

Şeyhi eline hançer vermiş...

Saf, inandırılmış...

Şehrin kenarında,

Yaşamın ortasına akan katarın en sonunda...


Öğrenci...

Bir kenar mahalle çocuğu...

Yaşı ergen, yüzü aydın,

Gözleri pırıltılı...

Kalem tutmaya alışmış.

Ceketi ters yüz edilmiş,

Ayakkabısı, büyük ağabeyinin eskisi...

Arkadaşlarına ezik,

Öğretmenlerine umut...

Simit tablası elinde,

Şehrin kıyısından yaşamı izlemekte...


Baba…

Karısı yatalak

Kendi kederli…

Sağ elini bileğinden iş makinesine vermiş,

Sol eli ile kenar mahalledeki yaşamın üstesinden gelmeye çalışmakta…


Kondu, şilte, masa, kapı…

Tek odalı bir kenar mahalle kondusu,

Yerde dört şilte yatak…

Birinde yaşlı bir kadın inlemekte…

Ortada tahta bir masa,

Üzerinde dört kaşık,

Bir tencere,

İçinde dört dilim bir patates, az salça, bolca su…

Baba yalnız...

Berduş şarap içmekte,

Mürit hu çekmekte,

Öğrenci kitap parası peşinde.

Baba çaresiz…

Kapıdan girecekleri beklemekte…