İlkin Ayşe kadar güzel ip atlamak istedi.Hiç yanmadan ne güzel atlıyordu öyle. "O yapabiliyorsa ben de yaparım” diye düşündü.
Sonra mini mini bir oldu, kurdelesini Fatma'dan önce takmak istedi,taktı da.
Zeynep üniversite sınavında en yüksek puanı tutturdu mahallede. Ertesi sene onu geçmek istedi sadece.
Üniversitede Yeliz sınıfta iki kez konuştuysa o üç kez konuşmak istedi.
Berrin dans kursuna gitti diye kursa yazıldı, Ali’den önce gösterime giren o ünlü filmi görmek istedi, hem de en ön koltuklara kurulup. Savaş’tan önce o en çok satan kitabı okumalı, Derya’dan daha fazla arkadaşı olmalıydı.
Nilüfer’den önce evlenebilmek için kendisini tanımak isteyen genç adamın elini çabuk tutmasını yoksa bu ilişkinin bir yere varmayacağını söyledi.
Deniz’den daha önce bir çocuğu olmalıydı, oldu da.
Kariyeri Filiz kadar parlaktı.
Bir gün yine bir şeylerden, birilerinden geri kalmadan hayatı sürüp giderken küçük bir şey oldu. Sanki kulakları açıldı, gözleri görmeye başladı, birkaç cümleyle hem de, üstelik kendinden kaç yaş küçük kızından geldi bu yumuşak darbe…O Cumartesi sabahı her şey “normal” başlamıştı oysa. Kendi annesi gibi bir süslü tasın içine su koyup, süslü tarağı içine daldırmıştı. Üç yaşındaki kızı Canan’ı dizlerinin arasına aldı, yumuşacık yanağından bir tane öptü, saçlarını iki örgü yapmak istiyordu. Kız “öyle yapma!” diye tutturdu. “Ama olur mu, bak Sevgi’nin de örgüleri çok güzel, onun gibi yapıcam ben kızıma…”diyecek oldu. Kız iri gözlerini annesine dikti, yalnızca şunları söyledi: “Sevgi yapabilir… Ben sevmiyorum, bana keçi kuyruğu yap!…” “Deli kız”diye geçirdi içinden, elindeki tarağı sinirle kanepeye fırlattı. “Yapmayacağım saçını işte, öyle papaz gibi gez!” İktidar onda gibiydi.Geri kalmamıştı kızından, işte hemen bir cevap yapıştırmıştı. Ama içi rahat değildi. Bu kız ona hiç benzemiyordu hiç. İçini kemiren soru ise şuydu: “Ya kendisi, kendisi kime benziyordu?”
Resim: http://www.deviantart.com/print/2664986/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder